Poetical Quill Souls

Poetical Quill Souls

This blog contains a collection of renowned and young authors from around the world poems in the languages in which they were originally written. Each file includes author’s photo or portrait and brief biography. We offer news and announcements of interest to professional and amateur writers (writing competitions, poetry press, etc) too.

Este blog recoge una selección de poemas de reputados autores y jóvenes promesas de todo el mundo en las lenguas en las que fueron escritos originalmente. Se incluye en cada ficha una breve reseña biográfica del autor y fotos o cuadros de éste. Se complementa el grueso del material con datos de interés para escritores profesionales o aficionados a la literatura (como información sobre certámenes literarios, editoriales dedicadas a la poesía, etc).

Timo Lappalainen

Timo Lappalainen
Se olen minä baarissa

Se olen minä baarissa.
Nainen istui vieressäni ja selasi tietä luokseni
kirjasta, jonka olin juuri ostanut.
Hänen selästään kasvoi kukka
ja silitti häntä niskasta.
Ehkä haluaisin aloittaa hänet
takaapäin
kuin kirjan,
jonka voi lukea
lopusta alkuun.
Tuuli käy nilkkoihin
Bamboo Housen ovenraosta,
epäsovun äänet kadulta.
Tämä kaupunki on ikuisessa remontissa.
Meissä kaikissa on vikaa.
Rakkaus, josta ei puhuta.
Lana-simpanssi, joka kirjoitti tietokoneelle:
”Ole kiltti kone, kutita Lanaa”.
Yksinäinen Dumbo,
joka katsoi minua Antwerpenin eläintarhassa.


Timo Lappalainen (Taivalkoski, Finlandia, 1959). Poeta.

Claire Krähenbühl

Claire Krähenbühl
Contre le doute

Des rêves seront pris
d'autres laissés

Le vent d'ouest soufflera sur eux
-les attisant   les éteignant-
Ecornant les ceps d'ici
Egayant les foulques

Et pourvu que les feuilles de la glycine
sèches mais encore vertes incroyablement
s'accrochent   pourvu qu'elles ne s'envolent
pas toutes   je croirai oui je croirai
à ce que j'ai vu dans le noir


Claire Krähenbühl (Yverdon-les-Bains, Suiza, 1942). Poeta y narradora.

Gabriela Mistral

Gabriela Mistral
Ausencia

Se va de ti mi cuerpo gota a gota.
Se va mi cara en un óleo sordo;
se van mis manos en azogue suelto;
se van mis pies en dos tiempos de polvo.

¡Se te va todo, se nos va todo!

Se va mi voz, que te hacía campana
cerrada a cuanto no somos nosotros.
Se van mis gestos, que se devanaban,
en lanzaderas, delante tus ojos.
Y se te va la mirada que entrega,
cuando te mira, el enebro y el olmo.

Me voy de ti con tus mismos alientos:
como humedad de tu cuerpo evaporo.
Me voy de ti con vigilia y con sueño,
y en tu recuerdo más fiel ya me borro.
Y en tu memoria me vuelvo como esos
que no nacieron ni en llanos ni en sotos.

Sangre sería y me fuese en las palmas
de tu labor y en tu boca de mosto.
Tu entraña fuese y sería quemada
en marchas tuyas que nunca más oigo,
¡y en tu pasión que retumba en la noche,
como demencia de mares solos!

¡Se nos va todo, se nos va todo!


Gabriela Mistral, seudónimo de Lucila de María del Perpetuo Socorro Godoy Alcayaga (Vicuña, Chile, 1889 – Nueva York, EEUU, 1957). Poeta, pedagoga y diplomática. Premio Nacional de Literatura de Chile (1951). Premio Nobel de Literatura (1945).

Waring Cuney

Waring CuneyNo Images

She does not know
her beauty,
she thinks her brown body
has no glory.

If she could dance
naked
under palm trees
and see her image in the river,
she would know.

But there are no palm trees
on the street,
and dish water gives back
no images.


William Waring Cuney (Washington, EEUU, 1906 –  1976). Poeta.

Eduardo Lizalde

Eduardo Lizalde
Martirio de Narciso

Al verterse en los charcos la apostura
del que delgado está, pues disemina
sus reflejos, el agua femenina
se hiela por guardar cada figura.

El revés del cristal nos asegura
su espalda contener: allí camina
la sangre que en Narciso se origina
cada vez que un espejo se fractura.

Pulida tempestad en los cristales
impide que navegue su reflejo;
le da ceguera un Tántalo cercano,

quien dice amordazando manantiales:
aquel que aprisionar logra un espejo
puede apretar el mundo con la mano.


Eduardo Lizalde (Ciudad de México, México, 1929). Académico de la Lengua. Poeta, narrador y ensayista.

Wjatscheslaw Kuprijanow ( Вячеслав Куприянов )

Wjatscheslaw Kuprijanow
УРОК АНАТОМИИ

Простите
ученики
но из моего скелета
не выйдет
хорошего наглядного пособия

Еще при жизни
я так любил жизнь и свободу
что взломал свою грудную клетку
чтобы дать волю сердцу
а из каждого ребра
я пытался
сотворить женщину

Голову еще при жизни
я ломал
над вопросами жизни

Какой уж тут
череп


Wjatscheslaw Kuprijanow ( Вячеслав Куприянов ) (Novosibirsk, Rusia, 1939). Poeta y traductor.

Sepp Mall

Sepp MallDa / wo sich die Finger-
kuppen berühren (nach
dem ersten Zurückschrecken)
Wo / eine Silbe stockt
auf der Zunge
und sich wieder zurecht-
legt
Wo das Zittern / nachläßt

In dieser Landschaft
wagen sich / die ersten Tiere
aus ihren Verstecken
vorsichtig / vertraute Stimmen
im Strauchwerk
Und hinterm Zaun
seh ich dich

Wie du die Haare aufsteckst
atmest


Sepp Mall (Graun, Val Venosta, Italia, 1955). Periodista, poeta, novelista, autor de cuentos, dramaturgo y editor.

Felipe García Quintero

Felipe García QuinteroViajo en un tren de veintiún vagones

conducido por todos mis muertos. Miro a través del cristal roto de la
ventana una batalla de mariposas por el cielo quemado
de mis cinco años.

Converso con lo árboles de la intemperie que desaparecen
en mis ojos; los que no tienen camino, con los pájaros
que son ya recuerdos del viento.

 Yo tampoco sé qué tierra es ésta.


Felipe García Quintero (Bolívar, Colombia, 1973). Licenciado en Literatura y Lengua Española. Poeta. Entre sus galardones, el Premio Pablo Neruda de Chile (2000) y el Premio Nacional de Poesía del Ministerio de Cultura (2001).

Libero Bovio

Libero Bovio
Signorinella

Signorinella pallida,
dolce dirimpettaia del quinto piano,
non v'è una notte ch'io non sogni Napoli,
e son vent'anni che ne sto' lontano!

Al mio paese nevica,
e il campanile della chiesa è bianco,
tutta la legna è diventata cenere,
io ho sempre freddo e sono triste e stanco!

Lenta e lontana,
mentre ti penso suona la campana
della piccola chiesa del Gesù
e nevica, vedessi come nevica...
ma tu, dove sei tu?

Bei tempi di baldoria,
dolce felicità fatta di niente:
Brindisi coi bicchieri colmi d'acqua
al nostro amore povero e innocente.

Negli occhi tuoi passavano
una speranza, un sogno, una carezza...
avevi un nome che non si dimentica,
un nome lungo e breve: giovinezza!

Amore mio!
Non ti ricordi che, nel dirmi addio,
mi mettesti all'occhiello una pansè
e mi dicesti, con la voce tremula:
"Non ti scordar di me!"

E gli anni e i giorni passano,
uguali e grigi, con monotonia,
le nostre foglie più non rinverdiscono,
signorinella, che malinconia!

Tu innamorata e pallida
più non ricami innanzi al tuo telaio,
io qui son diventato il buon don Cesare,
porto il mantello a ruota e fo' il notaio.

Il mio piccino,
sfogliando un vecchio libro di latino,
ha trovato, indovina, una pansè ...
perché negli occhi mi spuntò una lacrima?
Chissà, chissà perché!

Lenta e lontana,
mentre ti penso, suona la campana
della piccola chiesa del Gesù ...
e nevica, vedessi come nevica...
ma tu... dove sei tu?


Libero Bovio (Napoles, Italia, 1883 – 1942). Poeta, dramaturgo y periodista.

Margaret Walker

Margaret Walker
Memory

I can remember wind-swept streets of cities
on cold and blustery nights, on rainy days;
heads under shabby felts and parasols
and shoulders hunched against a sharp concern;
seeing hurt bewilderment on poor faces,
smelling a deep and sinister unrest
these brooding people cautiously caress;
hearing ghostly marching on pavement stones
and closing fast around their squares of hate.
I can remember seeing them alone,
at work, and in their tenements at home.
I can remember hearing all they said:
their muttering protests, the whispered oaths,
and all that spells their living in distress.


Margaret Walker (Birmingham, Alabama, 1915 – Chicago, Illinois, 1998). Docente de literatura. Poeta y narradora.